Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

P.R. στις ...κούνιες

Ο Παναγιώτης βάζει τα κλάμματα λίγο πριν το διάλειμμα. Τα άλλα παιδιά έχουν τελειώσει το κολατσιό τους πριν από αυτόν και έχει μείνει τελευταίος να μασουλάει το τοστ που του έχω ετοιμάσει.'' Όχι τεταίος'' φωνάζει και κλαίει. Είπαμε έχουμε ένα θέμα με το πρώτος- τελευταίος. Η λύση δόθηκε από τη μαμά (ποιός άλλος;). Του έκοψα το τοστ με τις φορμίτσες των μπισκότων σε μικρές μπουκίτσες με σχήμα αστέρι. Όμως, μετά από εκείνες τις πρώτες μέρες που είχε βάλει τα κλάμματα, τα παιδιά, οι συμμαθητές του, άρχισαν να τον κοροϊδεύουν.
''Εί-σαι κο-ρί-τσι'' (το εκμαίευσα από τον Παν. ένα βράδυ,λίγο πριν τον ύπνο, που κατά λάθος πήγα να του φορέσω τη ροζ πυτζάμα της αδελφής του) .
Η δασκάλα του μου είπε οτι προσπαθεί να τον εντάξει σε παρεούλα, αλλά τα ίδια τα παιδιά τον αφήνουν απέξω, γιατί κάνα δυό φορές που προσπάθησαν να του απευθύνουν το λόγο, αυτός δεν τους έδωσε σημασία.
Και η μανούλα πολύ απλά αποφασίζει να κάνει δημόσιες σχέσεις στην πλησιέστερη του σχολείου παιδική χαρά. Καθημερινά, μετά το πέρας της σχολικής ημέρας πηγαίνουμε στην παιδική χαρά, όπου συναντάμε τις δίδυμες συμμαθήτριές του και 4-5 άλλους συμμαθητές του. Έχω γνωρίσει τις μητέρες τους και τις νταντάδες τους και τα παιδιά μας τρέχουν και παίζουν μαζί. Έχουν γίνει φίλοι και τον έχουν αποδεχθεί για τον ιδιαίτερο τρόπο που μιλάει.
Νομίζω οτι από δω και πέρα, τουλάχιστον οι συμμαθητές του, δεν θα τον κοροϊδεύουν πια!

4 σχόλια:

  1. Α ρε μανούλα τι κάνεις.... :-) Καλά κάνεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ιωάννα μου πολλή σωστή σε βρίσκω!Κι εμείς μια απ'τα ίδια κάναμε!Όπου υστερούσε ο μικρός αναπληρώναμε εμείς.Άσε που βγήκαμε διπλά κερδισμένοι:και ο μικρός έγινε αποδεκτός με τα ιδιαίτερα του κι εμείς γνωρίσαμε κάποια καλά ζευγάρια που κάνουμε παρέα και σε φιλικό επίπεδο εκτός σχολείου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κική μου,
    Εδώ που τα λέμε δεν κάνω και τίποτα σπουδαίο. Απλά, αντί να πάμε στη παιδική χαρά της γειτονιάς μας, πηγαίνουμε λίγο μακρύτερα. Πολλούς χαιρετισμούς στή ''χορεύτρια''. Να μου στείλει ραδικάκια, πες της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Mrs. Gasbird, Μέχρι τώρα, για μας τους επαρχιώτες, η Αθήνα ήταν μία μεγάλη πόλη, με αδιάφορους γείτονες και σχεδόν απρόσωπες σχέσεις. Με το που ξεκίνησαν τα σχολεία, το τοπίο άλλαξε. Να προσκλήσεις για γενέθλια, να για καφέ, να οι καλημέρες και τα πως είστε. Οι γειτνιακές σχέσεις και δεσμοί λειτουργούν ακόμη σε αυτή την πόλη. (μαζί με τα υπέρ και τα κατά, φαντάζομαι);-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή